Maria Dąbrowska
Maria Dąbrowska (1889-1965)
Pisarka, eseistka, tłumacz, w jej wczesnej twórczości wyraźny jest temat społeczny; przedstawiała portrety swoich bohaterek w różnych wcieleniach: od portretu kobiety namiętnej do osoby samotnej i cierpiącej, ale świadomej swej ludzkiej godności. Autorka opowiadań “Gałąź czeremchy” (1921), “Ludzie stamtąd” (1926), “Znaki życia” (1938) dramatów historycznych.
- 1394 odsłony
English
Українська
Maria Dąbrowska. Marcin Kozera
NIEZNAJOMY CHŁOPIEC
Działo się to przed pierwszą wojną światową. Nikt z was nie pamięta tych czasów, lecz ja pamiętam dobrze różne rzeczy, które się wtedy działy. Jednej z nich posłuchajcie.
Daleko stąd z pienistego oceanu wynurza się, jak wiecie, wyspa, na której dumnie powiewa sztandar Anglii. Londyn jest olbrzymią stolicą tego kraju. Otóż w Londynie, na uboczu, w hałaśliwej dzielnicy biedaków jest plac, który się nazywa Charles Square. Miejsce to nie jest wesołe, bo domy, które tam stoją naokoło, są prawie czarne. A gdy wiatr porozpościera nad placem dymy fabryk, niebo nad nim staje się także czarne. Ale na środku placu rosły w owym czasie drzewa, rosły na trawie, która zieleniła się prześlicznie i jaskrawo aż do Bożego Narodzenia - co niechże was nie dziwi, gdyż w Anglii zima jest bardzo łagodna.
- Zaloguj się by komentować
- Czytaj dalej
- 2705 odsłon
Maria Dąbrowska. Przyjaźń
Karol pozostał sam.
Usiadł na schodach ganku i patrzył między drzewa, czy w samej rzeczy nie wyjdzie stamtąd ktoś, przed kim trzeba domu strzec, kiedy nikogo w nim nie ma. Ktoś czy coś, jakieś złośliwe licho bez nazwy, które może po opuszczonych dworach płatać figle. Czy na przykład nie nadejdą bandyci. Będą jak najpewniejsi, że w biurku są pieniądze i że w domu nikogo nie ma.
– Ale ja tu czuwam i strzelam. Ostatecznie z floweru można doskonale zabić człowieka.
A jeżeli przyjdą po prostu złodzieje, którzy uciekną jak się tylko poruszę? Tchórze!
Nikt jednak się nie zjawił.
Dopiero na trzeci czy też czwarty dzień podszedł do dworu Wysoki człowiek z krótką, kłaczastą brodą, z rozpalonymi oczyma i uchylonymi ustami.
Dosyć przy tym obdarty.
- Zaloguj się by komentować
- Czytaj dalej
- 8677 odsłon
English
Українська
Maria Dąbrowska. Panna Winczewska
W połowie czerwca, przed samym swoim wyjazdem na urlop, Natalia Sztumska postanowiła, nie zdając się na żadną ze swych pomocnic, osobiście przeprowadzić kontrolę żołnierskiej czytelni mieszczącej się w obrębie dawnej twierdzy.
Czytelnia ta nie należała bezpośrednio do zakresu jej władzy. Natalia pracowała w centralnym zarządzie Towarzystwa Opieki Kulturalnej nad Żołnierzem, a twierdza podlegała w tej dziedzinie miejscowemu oddziałowi Towarzystwa.
- Zaloguj się by komentować
- Czytaj dalej
- 2346 odsłon
Українська
Maria Dąbrowska. Aforyzmy (zbiór aforyzmów)
Najcenniejsze źródło męstwa, pociechy i spokoju płynie z przyjęcia groźnej prawdy,
że istnienie jest i może być jedynie tragedią
Człowiek tyle samo ulega warunkom, ile je tworzy. A tworzy je nie tylko przez wstrząsy i rewolucje – ale i przez to, czym się sam staje z dnia na dzień – on i jego praca powszednia.
Nie z pozornych sukcesów ludzi pustych i głośnych, ale z kolorowych kamieni naszych powszednich dni budują się niedziele i uroczyste święta ludzkości.
Być niepospolitym i zajmującym we własnej wyobraźni – to łatwo. Lecz być niepospolitym w codziennym zwyczajnym życiu i wszystko przepoić nowością – oto mi zadanie.
Nie ma innego zaklęcia na szczęście – jak tylko umieć i lubić pracować.
- Zaloguj się by komentować
- Czytaj dalej
- 3665 odsłon
Українська
Maria Dąbrowska. Sentencje o miłości i dobroci
-
Ani różnica poglądów, ani różnica wieku, nic w ogóle nie może być powodem zerwania wielkiej miłości. Nic, prócz jej braku.
-
Jest na świecie jeden zawód, jedno jedyne powołanie – być dobrym dla drugiego człowieka.
-
Dobrzy ludzie nigdy o siebie nie dbają. Tak jakby naprawdę nie byli dla tego świata.
-
Miłość fałszuje obraz świata. Ukazuje go dobrym mimo wszystko.
-
Codzienną pracą twoją możesz wszystko dobre na tym świecie zepsuć i wszystko złe naprawić.
- Zaloguj się by komentować
- 1331 odsłon
Українська
Marja Dąbrowska. Listy i pisma Orzeszkowej
Listy wielkich pisarzy mogą być niekiedy bezwiednem dziełem sztuki nie gorszem niż inne ich utwory, oficjalnie do literatury należące. Takiemi są, dajmy na to, listy Flaubert’a lub Słowackiego. Kiedyindziej stanowią przejmujący obraz epoki lub są wizerunkiem samych pisarzy jako ludzi danego miejsca i czasu. Czy przyczyniają się wtedy do lepszego zrozumienia ich dzieł? Z artystycznego punktu wiedzenia – myślę, że nie. Dzieła sztuki mogą być odczute, zrozumiane i ocenione w pełni, nawet gdy nic o ich twórcach nie wiemy. Przykładem – rzeźba i architektura starożytności, katedry gotyckie, wielka epika ludowa itd. Iliada, Boska Komedja, Don Kichot, Hamlet, Dawid Coperfield, Wojna i Pokój czy Błogosławieństwo Ziemi obiegły świat czytający, nim dowiedziano się czegokolwiek o autorach, a przynajmniej o większości autorów tych dzieł. Szczegóły, zawarte w listach i pamiętnikach, mogą rzucić wiele światła na pochodzenie i kształtowanie się różnych motywów artystycznych.
- Zaloguj się by komentować
- Czytaj dalej
- 1386 odsłon
English
Українська
Polska na rozdrożu (Maria Dąbrowska. Rozdroże)
Faustyn Tea-Gawiński
Polska na rozdrożu
Marja Dąbowska. Rozdroże. Studjum na temat zagadnień wiejskich. Wydawnictwo J. Mortkowicza 1937.
Gdy posłowie chłopscy skarżyli się w sejmie galicyjskim na krzywdzące ustawy i żądali zwrotu gruntów, pastwisk i lasów, panowie – jak podaje Feldman – zakrzyczeli przemawiających, o świętem prawie własności deklamowali, a ks. Sanguszko oświadczył, że bieda być musi, bo jest to kara od Boga na ludzi rzucona.
- 2 komentarze
- Czytaj dalej
- 1283 odsłony
Українська
Recenzja powieści „Noce i dnie” Marii Dąbrowskiej autorstwa Michała Rudnickiego
Tekst dostępny w języku ukraińskim
- Zaloguj się by komentować
- 1410 odsłon
Українська
При цитуванні і використанні матеріалів посилання на сайт обов'язкове.